Przyznawał w myśli miał zmącone. Alfredzie, tak młody! W zatokach martwego lądu trawił godziny na wypatrywaniu obyczajów muzycznego łabędzia, o białym upierzeniu i wyciągniętej szyi, edredonów i pingwinów, gęsi i mew, pardwy, kruka i małej wodnej kurki. To on pierwszy się tu popadł i będzie wszystkim zaprószenie oczów robił? – rzekła siostra. Z Francuzami być potrzeba en douceur[89] . –Trzeba ci wiedzieć,rzekł mi osadnik,że przez trzy lata po zaginieniu okrętu,prowadzili- śmy plantację wraz z kapitanem portugalskim na twój rachunek,przypuszczając cię zarazem do udziału w zyskach,jakie nam przyniósł handel niewolnikami. Chciałem powiedzieć: Morte homme. O zdrado, z głębi piekieł na ziemię wydana! Melodyjna muzyka za sceną. Ja orientuję się, że to cud prawdziwy, iż osoba, o której mówimy bywa z wizytą u naszego pana bez eskorty, zupełnie sama. Zaręba patrzał na niego gorącymi oczyma dawnego czciciela i czuł się po tym niespodzianym spotkaniu dziwnie skrzepionym na duchu i nie tak samotnym wśród rozbawionych tłumów. Ale o czym tu mówić z osobami, które pierwszy raz w życiu widzę, a które siedzą na krzesłach wyprostowane jak szpileczki i oczy trzymają utkwione w falbankach swoich sukien? Ileż odzywało się jednocześnie z innych stron świata, z ziem niesłowiańskich! 34,03 Nikt nie może wstąpić z tobą i nikt nie może się pokazać na górze. Przy tym ta matka siedząca wiecznie o ścianę, w sąsiednim pokoju, krępuje swobodę, nie pozwala ludziom zżyć się ze sobą i oddać się wyłącznie sobie. Poszłaż do ludzi? Promieniała weselem, lubo przyzwyczajeni, żegnali się z waćpaństwem rozstawać, ale ostatecznie czyny twoje cię wydadzą. Grzmi. Będzie kilku panów z Towarzystwa Dobroczynności. Baltazar spojrzał nań łagodnie i odpowiedział jeszcze z odblaskiem uniesienia: – Nad Nilem, w moim domu, co stoi tak blisko rzeki, że płynąc wodą, widzisz nie tylko dom, ale i odbicie jego w przejrzystych falach, otóż w tym domu siedziałem przed kilku tygodniami i pogrążyłem się w głębokiej zadumie. Pomimo tej pozornej sprzeczności wszakże była tam niezrozumiała dziś wielkość w tych ludziach, nie dlatego tak wielka, że od nas daleka, ale że wielka w istocie. Tuśka ogłuszała się po prostu, pisząc do męża owe jeremiady. Głogowski ”.